клятча́сты, -ая, -ае.

Які мае ўзор, рысунак у клетку¹ (у 3 знач.).

Клятчастае кашнэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клятча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клятча́сты клятча́стая клятча́стае клятча́стыя
Р. клятча́стага клятча́стай
клятча́стае		 клятча́стага клятча́стых
Д. клятча́стаму клятча́стай клятча́стаму клятча́стым
В. клятча́сты (неадуш.)
клятча́стага (адуш.)		 клятча́стую клятча́стае клятча́стыя (неадуш.)
клятча́стых (адуш.)
Т. клятча́стым клятча́стай
клятча́стаю		 клятча́стым клятча́стымі
М. клятча́стым клятча́стай клятча́стым клятча́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клятча́сты кле́тчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клятча́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўзор, рысунак у клетку. Клятчастая хустка. Клятчастая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́тчатый клятча́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клятча́ты, см. клятча́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́цісты разг., см. клятча́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́цісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і клятчасты. Клецісты халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клятча́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і клятчасты. Клятчаты абрус. Клятчатая кепка.

2. Які складаецца з клетак (у 4 знач.). Клятчатая будова рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)