кля́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кля́мачны кля́мачная кля́мачнае кля́мачныя
Р. кля́мачнага кля́мачнай
кля́мачнае		 кля́мачнага кля́мачных
Д. кля́мачнаму кля́мачнай кля́мачнаму кля́мачным
В. кля́мачны (неадуш.)
кля́мачнага (адуш.)		 кля́мачную кля́мачнае кля́мачныя (неадуш.)
кля́мачных (адуш.)
Т. кля́мачным кля́мачнай
кля́мачнаю		 кля́мачным кля́мачнымі
М. кля́мачным кля́мачнай кля́мачным кля́мачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кля́мачны ско́бочный; см. кля́мка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кля́мачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клямкі. Клямачны слясак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Прыстасаванне, з дапамогай якога зачыняюць і адчыняюць дзверы.

|| прым. кля́мачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́бочный

1. кля́мачны;

2. техн. кля́марны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляса́к, слесака, м.

Прыстасаванне ў выглядзе рычажка ў клямцы, пры дапамозе якога адчыняюцца і зачыняюцца дзверы. [Параска] са злосцю бразнула дзвярыма, ажно клямачны слясак заскуголіў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)