кля́марны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кля́марны |
кля́марная |
кля́марнае |
кля́марныя |
| Р. |
кля́марнага |
кля́марнай
кля́марнае |
кля́марнага |
кля́марных |
| Д. |
кля́марнаму |
кля́марнай |
кля́марнаму |
кля́марным |
| В. |
кля́марны (неадуш.)
кля́марнага (адуш.) |
кля́марную |
кля́марнае |
кля́марныя (неадуш.)
кля́марных (адуш.) |
| Т. |
кля́марным |
кля́марнай
кля́марнаю |
кля́марным |
кля́марнымі |
| М. |
кля́марным |
кля́марнай |
кля́марным |
кля́марных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кля́марны ско́бочный; см. кля́мар 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кля́мар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.
Узяць у клямары сцяну.
|| прым. кля́марны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ско́бочный
1. кля́мачны;
2. техн. кля́марны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)