клю́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
клю́чнік |
клю́чнікі |
| Р. |
клю́чніка |
клю́чнікаў |
| Д. |
клю́чніку |
клю́чнікам |
| В. |
клю́чніка |
клю́чнікаў |
| Т. |
клю́чнікам |
клю́чнікамі |
| М. |
клю́чніку |
клю́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Клю́чнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Клю́чнікі |
| Р. |
Клю́чнікаў |
| Д. |
Клю́чнікам |
| В. |
Клю́чнікі |
| Т. |
Клю́чнікамі |
| М. |
Клю́чніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)