◎ Клю́чам ’сукупна, разам’ (Сл. паўн.-зах.). Да ключа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ключы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ключы́
Р. Ключо́ў
Д. Ключа́м
В. Ключы́
Т. Ключа́мі
М. Ключа́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клю́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клю́ч ключы́
Р. ключа́ ключо́ў
Д. ключу́ ключа́м
В. клю́ч ключы́
Т. ключо́м ключа́мі
М. ключы́ ключа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Ключо́м ’разам, сумесна’ (Ян.). Гл. ключам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)