клышано́гі, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і касалапы.

|| наз. клышано́гасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клышано́гі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клышано́гі клышано́гая клышано́гае клышано́гія
Р. клышано́гага клышано́гай
клышано́гае		 клышано́гага клышано́гіх
Д. клышано́гаму клышано́гай клышано́гаму клышано́гім
В. клышано́гі (неадуш.)
клышано́гага (адуш.)		 клышано́гую клышано́гае клышано́гія (неадуш.)
клышано́гіх (адуш.)
Т. клышано́гім клышано́гай
клышано́гаю		 клышано́гім клышано́гімі
М. клышано́гім клышано́гай клышано́гім клышано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клышано́гі разг. косола́пый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клышано́гі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і касалапы. Вожык прыпёрся — паўзун гэты клышаногі — і давай па канюшыне качацца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Клышано́гі ’касалапы’ (ТСБМ, Нік., Янк. II, Сл. паўн.-зах., Гарэц.). Гл. клышавы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кліша́вы ’клышаногі’ (Нар. словатв., З нар. сл.), клішавыя ногі ’крывыя ногі’ (Ян.). Гл. клышаногі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клемба́ты ’клышаногі’ (ТС). Гл. клембы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кленда́ты ’клышаногі’ (ТС, З нар. сл.). Гл. кленды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клі́шы ’ногі’ (Нар. словатв.). Гл. клышьі 2, клышаногі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клыба́ты ’клышаногі’ (Сцяц., Сл. паўн.-зах., З нар. сл.). Гл. клыпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)