клыка́сты, -ая, -ае.

Тое, што і ікласты.

|| наз. клыка́стасць, -і, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клыка́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клыка́сты клыка́стая клыка́стае клыка́стыя
Р. клыка́стага клыка́стай
клыка́стае		 клыка́стага клыка́стых
Д. клыка́стаму клыка́стай клыка́стаму клыка́стым
В. клыка́сты (неадуш.)
клыка́стага (адуш.)		 клыка́стую клыка́стае клыка́стыя (неадуш.)
клыка́стых (адуш.)
Т. клыка́стым клыка́стай
клыка́стаю		 клыка́стым клыка́стымі
М. клыка́стым клыка́стай клыка́стым клыка́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клыка́сты, см. ікла́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клыка́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі клыкамі. Клыкастая пашча ваўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)