клу́бневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клу́бневы клу́бневая клу́бневае клу́бневыя
Р. клу́бневага клу́бневай
клу́бневае
клу́бневага клу́бневых
Д. клу́бневаму клу́бневай клу́бневаму клу́бневым
В. клу́бневы (неадуш.)
клу́бневага (адуш.)
клу́бневую клу́бневае клу́бневыя (неадуш.)
клу́бневых (адуш.)
Т. клу́бневым клу́бневай
клу́бневаю
клу́бневым клу́бневымі
М. клу́бневым клу́бневай клу́бневым клу́бневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клу́бневы клубнево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клу́бневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клубня, з клубнямі. Клубневая почка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клу́бень, -бня, мн. -бні, -бняў, м.

Патоўшчаная мясістая частка сцябла або кораня расліны.

Клубні бульбы.

|| прым. клу́бневы, -ая, -ае.

Клубневыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клубнево́й бот. клу́бневы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)