Клеі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Клеі́
Р. Кле́яў
Д. Кле́ям
В. Клеі́
Т. Кле́ямі
М. Клея́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кле́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кле́й кляі́
Р. кле́ю кляёў
Д. кле́ю кляя́м
В. кле́й кляі́
Т. кле́ем кляя́мі
М. кле́і кляя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клеявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да клею, уласцівы клею. Клеявы спосаб мацавання. Клеявы пах. // Прыгатаваны на клеі, з клеем. Клеявое мыла. Клеявая фарба. // Прызначаны для вырабу клею. Клеявы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)