кле́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кле́тачны |
кле́тачная |
кле́тачнае |
кле́тачныя |
| Р. |
кле́тачнага |
кле́тачнай кле́тачнае |
кле́тачнага |
кле́тачных |
| Д. |
кле́тачнаму |
кле́тачнай |
кле́тачнаму |
кле́тачным |
| В. |
кле́тачны (неадуш.) кле́тачнага (адуш.) |
кле́тачную |
кле́тачнае |
кле́тачныя (неадуш.) кле́тачных (адуш.) |
| Т. |
кле́тачным |
кле́тачнай кле́тачнаю |
кле́тачным |
кле́тачнымі |
| М. |
кле́тачным |
кле́тачнай |
кле́тачным |
кле́тачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кле́тачны в разн. знач. кле́точный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кле́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да клеткі (у 1, 4 знач.). Клетачнае развядзенне норак. Клетачная абалонка. Клетачны сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кле́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Элементарная адзінка будовы жывога арганізма, якая складаецца з ядра, пратаплазмы і абалонкі.
Нервовая к.
|| памянш. кле́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. кле́тачны, -ая, -ае.
Клетачнае ядро.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кле́тка¹, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Памяшканне з металічных або драўляных прутоў для птушак і жывёлін.
К. для папугаяў.
2. Спосаб складання некаторых матэрыялаў (дроў, дошак, цэглы і пад.) у выглядзе чатырохвугольніка.
Скласці дошкі ў клетку.
3. Квадрат, усякі чатырохвугольнік, начэрчаны на паверхні чаго-н.
Клеткі шахматнай дошкі.
Сшыткі ў клетку.
○
Грудная клетка — частка тулава, якая складаецца з рэбраў, грудзіны, пазванкоў і змяшчае ў сабе сэрца, лёгкія, стрававод.
|| памянш. кле́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. кле́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ны́рачна-кле́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ны́рачна-кле́тачны |
ны́рачна-кле́тачная |
ны́рачна-кле́тачнае |
ны́рачна-кле́тачныя |
| Р. |
ны́рачна-кле́тачнага |
ны́рачна-кле́тачнай ны́рачна-кле́тачнае |
ны́рачна-кле́тачнага |
ны́рачна-кле́тачных |
| Д. |
ны́рачна-кле́тачнаму |
ны́рачна-кле́тачнай |
ны́рачна-кле́тачнаму |
ны́рачна-кле́тачным |
| В. |
ны́рачна-кле́тачны (неадуш.) ны́рачна-кле́тачнага (адуш.) |
ны́рачна-кле́тачную |
ны́рачна-кле́тачнае |
ны́рачна-кле́тачныя (неадуш.) ны́рачна-кле́тачных (адуш.) |
| Т. |
ны́рачна-кле́тачным |
ны́рачна-кле́тачнай ны́рачна-кле́тачнаю |
ны́рачна-кле́тачным |
ны́рачна-кле́тачнымі |
| М. |
ны́рачна-кле́тачным |
ны́рачна-кле́тачнай |
ны́рачна-кле́тачным |
ны́рачна-кле́тачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэнтрыёль, ‑і, ж.
Цыліндрычная структура, якая ўтварае клетачны цэнтр усіх жывёльных і некаторых раслінных клетак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)