Кле́мбы ’абутак на драўлянай падэшве’ (Мат. Маг.). Гл. клумбы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клемба́ты ’клышаногі’ (ТС). Гл. клембы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́мбаць ’ісці кульгаючы’ (ТС). Гл. клембы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́мікі ’тэпці’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. клембы (там жа, 2, 471). Клемікі < клембікі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клёмбы ’абутак з закрытым верхам на драўлянай падэшве’ (З нар. сл., Нар. сл.). Гл. клумбы, клембы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́нды ’ногі’ (ТС). Да клембы (гл.) з дысімілятыўным пераўтварэннем. Экспрэсіўны перанос назвы абутку на назву ног. Параўн. клінды (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клу́мпы ’драўляны абутак на драўлянай падэшве’ (Сл. паўн.-зах.)., Балтызм. Параўн. літ. klumpės ’тс’ (там жа, 2, 480). Гл. клумбы, клембы. Бел. клумпы, клумбы, клёмбы, польск. klumpte, kłompie ’тс’, рус. пск. клумба ’тс’ лічацца балтызмамі. У якасці крыніцы прыводзяцца літ. klumpė, klumpis, kliimbė, klumbis ’чаравік на драўлянай падэшве або цалкам драўляны’, лат. klumpąs ’тс’ (Зданцэвіч, LP, 8,∼342; Урбуціс, Baltistica, V (I), 61; Лаўчутэ, Балтизмы, 30–31). Аб паходжанні балтыйскіх форм гл. Фрэнкель, 275; Тапароў, K–L, 78–79.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)