кле́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кле́ма кле́мы
Р. кле́мы кле́м
Д. кле́ме кле́мам
В. кле́му кле́мы
Т. кле́май
кле́маю		 кле́мамі
М. кле́ме кле́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кле́ма ж., спец. кле́мма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́ма, ‑ы, ж.

Прыстасаванне для далучэння правадоў да машыны, прыбора, апарата.

[Ням. Klemme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́мма спец. кле́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)