клева́ть несов.

1. (о птицах) дзяўбці́;

2. (о рыбе) клява́ць, то́ркаць; (ловиться) бра́цца;

смотри́, клюёт глядзі́, то́ркае;

сего́дня ры́ба не клюёт сёння ры́ба не бярэ́цца (не клюе́, не то́ркае);

лещ клюёт на червя́ лешч бярэ́цца на чарвяка́;

3. перен., разг. клява́ць;

клева́ть но́сом то́ркаць но́сам;

де́нег ку́ры не клюю́т (у кого) гро́шай ку́ры не дзяўбу́ць (у каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клява́ць несов. клева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзю́баць несов., разг.

1. (о птицах) клева́ть;

2. (ударять) долби́ть;

дз. но́самклева́ть но́сом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадзёўбваць несов.

1. (кончать клевать) доклёвывать;

2. (кончать долбить) дода́лбливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадзяўбці́ сов.

1. (кончить клевать) доклева́ть;

2. (кончить долбить) додолби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клю́нуть сов., однокр.

1. (о птицах) дзеўбану́ць;

2. (о рыбе) клю́нуць, то́ркнуць; узя́цца;

3. перен. клю́нуць; см. клева́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клева́ние

1. дзяўба́нне, -ння ср.;

2. клява́нне, -ння ср., то́рканне, -ння ср.;

3. перен., разг. клява́нне, -ння ср.; см. клева́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клява́ць ’біць, удараць дзюбай, дзяўбаць’, ’хапаць прынаду (пра рыбу)’ (ТСБМ, Касп., Сл. паўн.-зах., Яруш., Сержп. Пр.), кляваць носам (Юрч. Фраз. 2). Укр. клювати, рус. клевать, ст.-рус. кльвати ’тс’, балг. кълва, макед. колве, серб.-харв. кљу̏вати, славен. kljuváti ’тс’, польск. kluć, klwać, чэш. klvati, славац. kľuvať, kľuť, н.-луж. kluwaś, kluś ’тс’. Гэтыя формы ўзыходзяць да прасл. klьvati ’кляваць’, якое з’яўляецца праславянскай інавацыяй. Бліжэйшая паралель: літ. kliūti ’чапляць’ (Трубачоў, Эт. сл., 10, 83). Іншыя індаеўрапейскія паралелі неверагодныя. Параўн. Ваян, RÉS, 19, 105; Пізані, Paideia, 9, 325; Махэк₂, 260 і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́ркаць несов.

1. толка́ть, ты́кать;

т. пад руку́ — толка́ть по́д руку;

т. па́льцам — ты́кать па́льцем;

2. (вожжами) дёргать;

3. (о рыбе) клева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяўбці́ несов.

1. (о птицах) клева́ть;

дз. кормклева́ть корм;

2. (делать углубление ударами) долби́ть;

не́дзе ўве́рсе дзя́цел дзёўб кару́ — где́-то вверху́ дя́тел долби́л кору́;

3. перен., разг. (говорить одно и то же) долби́ть, тверди́ть;

дз. сваё — долби́ть своё;

дз. адно́ і то́е ж — долби́ть одно́ и то́ же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)