класі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| класі́чна |
класі́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
класі́чна нареч., в разн. знач. класси́чески
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
класі́чна-нарматы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
класі́чна-нарматы́ўны |
класі́чна-нарматы́ўная |
класі́чна-нарматы́ўнае |
класі́чна-нарматы́ўныя |
| Р. |
класі́чна-нарматы́ўнага |
класі́чна-нарматы́ўнай
класі́чна-нарматы́ўнае |
класі́чна-нарматы́ўнага |
класі́чна-нарматы́ўных |
| Д. |
класі́чна-нарматы́ўнаму |
класі́чна-нарматы́ўнай |
класі́чна-нарматы́ўнаму |
класі́чна-нарматы́ўным |
| В. |
класі́чна-нарматы́ўны (неадуш.)
класі́чна-нарматы́ўнага (адуш.) |
класі́чна-нарматы́ўную |
класі́чна-нарматы́ўнае |
класі́чна-нарматы́ўныя (неадуш.)
класі́чна-нарматы́ўных (адуш.) |
| Т. |
класі́чна-нарматы́ўным |
класі́чна-нарматы́ўнай
класі́чна-нарматы́ўнаю |
класі́чна-нарматы́ўным |
класі́чна-нарматы́ўнымі |
| М. |
класі́чна-нарматы́ўным |
класі́чна-нарматы́ўнай |
класі́чна-нарматы́ўным |
класі́чна-нарматы́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
класси́чески нареч., в разн. знач. класі́чна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Старажытнагрэчаскі або старажытнарымскі (пра культуру, мастацтва, грамадскі лад і пад.). Антычнае рабства. Антычная дэмакратыя. Антычная культура. Антычная літаратура. Антычны свет. Антычнае мастацтва.
2. Які нагадвае прыгажосцю статуі старажытнай свету; класічна правільны (пра рысы твару, формы цела і пад.). Антычны профіль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́ма, ‑ы, ж.
1. Лік, які атрымліваецца ў выніку складання дзвюх або некалькіх велічынь. Сума двух лікаў.
2. Агульная колькасць, сукупнасць чаго‑н. Багдановіч класічна выкарыстоўваў і першы і другі сродак [метафару і эпітэт], абапіраючыся на суму сродкаў, а не на паасобныя з іх. Лойка. У суме дзесяці відаў праграмы юнак устанавіў новы рэкорд рэспублікі. Шыцік.
3. Пэўная колькасць грошай. [Вера Паўлаўна:] А большую суму на будаўніцтва вы не маглі вылучыць? Крапіва.
•••
Круглая (кругленькая) сума — пра вялікія грошы.
[Лац. summa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)