кла́сіка, -і, ДМ -сіцы, ж., зб.
Узорныя, агульнапрызнаныя творы літаратуры і мастацтва, якія з’яўляюцца каштоўнасцю для нацыянальнай і сусветнай культуры.
Выданне класікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кла́сіка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кла́сіка |
| Р. |
кла́сікі |
| Д. |
кла́сіцы |
| В. |
кла́сіку |
| Т. |
кла́сікай
кла́сікаю |
| М. |
кла́сіцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кла́сіка ж., собир. кла́ссика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кла́сіка, ‑і, ДМ ‑сіцы, ж., зб.
Узорныя, класічныя творы літаратуры і мастацтва. Чытаць класіку. Руская оперная класіка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кла́сіка-раманты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кла́сіка-раманты́чны |
кла́сіка-раманты́чная |
кла́сіка-раманты́чнае |
кла́сіка-раманты́чныя |
| Р. |
кла́сіка-раманты́чнага |
кла́сіка-раманты́чнай
кла́сіка-раманты́чнае |
кла́сіка-раманты́чнага |
кла́сіка-раманты́чных |
| Д. |
кла́сіка-раманты́чнаму |
кла́сіка-раманты́чнай |
кла́сіка-раманты́чнаму |
кла́сіка-раманты́чным |
| В. |
кла́сіка-раманты́чны (неадуш.)
кла́сіка-раманты́чнага (адуш.) |
кла́сіка-раманты́чную |
кла́сіка-раманты́чнае |
кла́сіка-раманты́чныя (неадуш.)
кла́сіка-раманты́чных (адуш.) |
| Т. |
кла́сіка-раманты́чным |
кла́сіка-раманты́чнай
кла́сіка-раманты́чнаю |
кла́сіка-раманты́чным |
кла́сіка-раманты́чнымі |
| М. |
кла́сіка-раманты́чным |
кла́сіка-раманты́чнай |
кла́сіка-раманты́чным |
кла́сіка-раманты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кла́сік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кла́сік |
кла́сікі |
| Р. |
кла́сіка |
кла́сікаў |
| Д. |
кла́сіку |
кла́сікам |
| В. |
кла́сіка |
кла́сікаў |
| Т. |
кла́сікам |
кла́сікамі |
| М. |
кла́сіку |
кла́сіках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кла́ссика кла́сіка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
з’я́ва, ‑ы, ж.
1. Усякае праяўленне чаго‑н. у выглядзе змен, рэакцый і пад. Фізічная з’ява. Хімічныя з’явы. З’явы прыроды. □ Снежная маланка — з’ява досыць рэдкая, і ўбачыць яе ўдаецца далёка не кожнаму. Матрунёнак. // У філасофіі — знешняе выяўленне сутнасці, знешняя форма, у якой прадметы, працэсы рэчаіснасці выступаюць на паверхні.
2. Падзея, факт, выпадак. Яшчэ адна з’ява, што так глыбока запала ў душу Сяргея і так моцна ўскалыхнула яе, — гэта смерць камандзіра іх батарэі. Колас. // Пра што‑н. выдатнае, адметнае ў навуцы, культуры. Класіка на акадэмічнай беларускай сцэне — гэта ж з’ява. «ЛіМ».
3. Частка драматычнага твора — акта або дзеі, у якой склад дзеючых асоб не мяняецца. Першая з’ява другога акта.
•••
Бытавая з’ява — пра якую‑н. з’яву, якая стала штодзённай, звычайнай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)