клапатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клапатлі́вы клапатлі́вая клапатлі́вае клапатлі́выя
Р. клапатлі́вага клапатлі́вай
клапатлі́вае
клапатлі́вага клапатлі́вых
Д. клапатлі́ваму клапатлі́вай клапатлі́ваму клапатлі́вым
В. клапатлі́вы (неадуш.)
клапатлі́вага (адуш.)
клапатлі́вую клапатлі́вае клапатлі́выя (неадуш.)
клапатлі́вых (адуш.)
Т. клапатлі́вым клапатлі́вай
клапатлі́ваю
клапатлі́вым клапатлі́вымі
М. клапатлі́вым клапатлі́вай клапатлі́вым клапатлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клапатлі́вы, -ая, -ае.

1. Уважлівы, старанны.

К. гаспадар.

2. Які патрабуе клопатаў, турбот.

Клапатлівая справа.

|| наз. клапатлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клапатлі́вы

1. забо́тливый; бе́режный;

2. хлопотли́вый;

3. разг. беспоко́йный; суетли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клапатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны да клопатаў; паглыблены ў клопаты; руплівы. Клапатлівы гаспадар. □ Над пасекай гулі клапатлівыя нястомныя пчолы. Асіпенка. // Які выражае клапатлівасць; заклапочаны, неспакойны. Альбіна, не спускаючы вачэй са Станіслава, заўважыла яго клапатлівы роздум, яго несамавітую ўстрывожанасць, кінулася да яго. Сабаленка.

2. Звязаны з клопатамі, турботамі, які патрабуе клопатаў, турбот. Ваўчок зморшчыўся, як моршчыўся заўсёды, калі размова заходзіла пра новую і клапатлівую справу. Хадкевіч. // Поўны клопатаў, турбот. Клапатлівая дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забо́тливый клапатлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клапо́тны, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і клапатлівы.

|| наз. клапо́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клапату́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Клапатлівы чалавек.

|| ж. клапату́ха, -і, ДМу́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлопотли́вый

1. (затруднительный) клопа́тны, клапатлі́вы, клапо́тны;

2. (суетливый) клапатлі́вы, мітуслі́вы; (озабоченный) заклапо́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́режный асцяро́жны, беражлі́вы; (заботливый) клапатлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руплі́вы, -ая, -ае.

Які імкнецца зрабіць як мага больш і лепш; дбайны; клапатлівы, старанны.

Р. чалавек.

Руплівая праца.

|| наз. руплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)