клапамо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клапамо́р
Р. клапамо́ру
Д. клапамо́ру
В. клапамо́р
Т. клапамо́рам
М. клапамо́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клапамо́р, -ру м. (средство от клопов) клопомо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клапамо́р, ‑у, м.

Сродак для знішчэння клапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клопомо́р клапамо́р, род. клапамо́ра и (о порошке) клапамо́ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)