ке́чуа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ке́чуа ке́чуа
Р. ке́чуа ке́чуа
Д. ке́чуа ке́чуа
В. ке́чуа ке́чуа
Т. ке́чуа ке́чуа
М. ке́чуа ке́чуа

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́чуа ке́чуа нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́чуа нескл., м. (название языка) ке́чуа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́чуа, нескл., м.

Самы буйны з сучасных індзейскіх народаў, які складае значную частку насельніцтва Паўднёвай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)