кесо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кесо́нны |
кесо́нная |
кесо́ннае |
кесо́нныя |
| Р. |
кесо́ннага |
кесо́ннай кесо́ннае |
кесо́ннага |
кесо́нных |
| Д. |
кесо́ннаму |
кесо́ннай |
кесо́ннаму |
кесо́нным |
| В. |
кесо́нны (неадуш.) кесо́ннага (адуш.) |
кесо́нную |
кесо́ннае |
кесо́нныя (неадуш.) кесо́нных (адуш.) |
| Т. |
кесо́нным |
кесо́ннай кесо́ннаю |
кесо́нным |
кесо́ннымі |
| М. |
кесо́нным |
кесо́ннай |
кесо́нным |
кесо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кесо́нны в разн. знач. кессо́нный;
○ ~нная хваро́ба — кессо́нная боле́знь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кесо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кесона, выконваецца пры дапамозе кесона (у 1 знач.). Кесонная сценка. Кесонныя работы.
•••
Кесонная хвароба гл. хвароба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кесо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Воданепранікальная камера, якую выкарыстоўваюць пры падводных будаўнічых работах.
|| прым. кесо́нны, -ая, -ае.
Кесонныя работы.
○
Кесонная хвароба — захворванне, якое ўзнікае пры хуткім выхадзе з асяроддзя з павышаным атмасферным ціскам у асяроддзе з больш нізкім ціскам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кессо́нный спец. кесо́нны;
кессо́нная боле́знь мед. кесо́нная хваро́ба;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)