керамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. керамі́чны керамі́чная керамі́чнае керамі́чныя
Р. керамі́чнага керамі́чнай
керамі́чнае		 керамі́чнага керамі́чных
Д. керамі́чнаму керамі́чнай керамі́чнаму керамі́чным
В. керамі́чны (неадуш.)
керамі́чнага (адуш.)		 керамі́чную керамі́чнае керамі́чныя (неадуш.)
керамі́чных (адуш.)
Т. керамі́чным керамі́чнай
керамі́чнаю		 керамі́чным керамі́чнымі
М. керамі́чным керамі́чнай керамі́чным керамі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

керамі́чны

1. керами́ческий;

~ная плі́тка — керами́ческая пли́тка;

2. (предназначенный для производства керамики) керами́ческий, кера́миковый;

к. заво́д — керами́ческий (кера́миковый) заво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

керамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да керамікі. Керамічная вытворчасць. // Зроблены з керамікі (у 3 знач.). Керамічныя трубы. Керамічны посуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кера́міка, -і, ДМ -міцы, ж.

1. зб. Вырабы з абпаленай гліны, гліняных сумесей.

Мастацкая к.

2. Ганчарная вытворчасць, ганчарнае майстэрства.

Займацца керамікай.

|| прым. керамі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіліка́тна-керамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіліка́тна-керамі́чны сіліка́тна-керамі́чная сіліка́тна-керамі́чнае сіліка́тна-керамі́чныя
Р. сіліка́тна-керамі́чнага сіліка́тна-керамі́чнай
сіліка́тна-керамі́чнае		 сіліка́тна-керамі́чнага сіліка́тна-керамі́чных
Д. сіліка́тна-керамі́чнаму сіліка́тна-керамі́чнай сіліка́тна-керамі́чнаму сіліка́тна-керамі́чным
В. сіліка́тна-керамі́чны (неадуш.)
сіліка́тна-керамі́чнага (адуш.)		 сіліка́тна-керамі́чную сіліка́тна-керамі́чнае сіліка́тна-керамі́чныя (неадуш.)
сіліка́тна-керамі́чных (адуш.)
Т. сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чнай
сіліка́тна-керамі́чнаю		 сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чнымі
М. сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чнай сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

керами́ческий керамі́чны;

керами́ческие изде́лия керамі́чныя вы́рабы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́фля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Керамічны выраб у выглядзе пліткі для абліцоўкі сцен, камінаў і пад.

|| прым. кафля́ны, -ая, -ае.

Кафляная сцяна.

К. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́фля, ‑і, ж.

Керамічны выраб для абліцоўкі сцен і печаў у выглядзе пліткі, вугла, часткі карніза. Бліскучыя каляровыя кафлі, якімі аздабляюцца ўсе будынкі, захоўваюць свой колер па працягу трохсот — чатырохсот гадоў. В. Вольскі. / у знач. зб. — Гэта ж мы з вамі ляльку, а не кватэру зрабілі, кухня і ванна абкладзены белаю кафляю, падлога паркетная, на столі лепка... Арабей. Другі куток [пакоя] займала прыгожая грубка з узорыстай цёмнай кафлі. Васілевіч.

[Ням. Kachel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ка́фля ’керамічны выраб для абліцоўкі сцен і печаў у выглядзе пліткі, вугла, часткі карніза’ (ТСБМ, БРС), ка́фля, ка́хля (Сл. паўн.-зах.), ка́хля ’кафля’ (Сцяшк. МГ, Нас., Бяльк., Касп., Шат.). Ужо ў ст.-бел. мове назіралася варыянтнасць форм гэтага слова. Гл. у Булыкі, Запазыч., 144: кафель, кафля, кахель, кахля ’кафля’. Параўн. рус. ка́хля, ка́фля (Фасмер, 2, 212). Непасрэднай крыніцай запазычання для слав. слоў з’яўляецца польск. kafel, kachel, kafla, kachla < ням. Kachel (далей крыніцай ням. слова было лац. *caccalus ’гаршчок’). Гл. Фасмер, 2, 212, Кюнэ, Poln., 61; Слаўскі, 2, 20, Шанскі, 2, К, 101–102; Булыка, Запазыч., 144.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)