кера́міка, -і, ДМ -міцы, ж.

1. зб. Вырабы з абпаленай гліны, гліняных сумесей.

Мастацкая к.

2. Ганчарная вытворчасць, ганчарнае майстэрства.

Займацца керамікай.

|| прым. керамі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кера́міка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кера́міка
Р. кера́мікі
Д. кера́міцы
В. кера́міку
Т. кера́мікай
кера́мікаю
М. кера́міцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кера́міка ж., в разн. знач. кера́мика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кера́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

1. Ганчарная вытворчасці ганчарнае майстэрства. Развіццё керамікі.

2. зб. Ганчарныя вырабы. Павільён керамікі. Будаўнічая кераміка. Мастацкая кераміка.

3. Маса, з якой атрымліваюць такія вырабы.

[Грэч. keramikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кера́міка-металі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кера́міка-металі́чны кера́міка-металі́чная кера́міка-металі́чнае кера́міка-металі́чныя
Р. кера́міка-металі́чнага кера́міка-металі́чнай
кера́міка-металі́чнае		 кера́міка-металі́чнага кера́міка-металі́чных
Д. кера́міка-металі́чнаму кера́міка-металі́чнай кера́міка-металі́чнаму кера́міка-металі́чным
В. кера́міка-металі́чны (неадуш.)
кера́міка-металі́чнага (адуш.)		 кера́міка-металі́чную кера́міка-металі́чнае кера́міка-металі́чныя (неадуш.)
кера́міка-металі́чных (адуш.)
Т. кера́міка-металі́чным кера́міка-металі́чнай
кера́міка-металі́чнаю		 кера́міка-металі́чным кера́міка-металі́чнымі
М. кера́міка-металі́чным кера́міка-металі́чнай кера́міка-металі́чным кера́міка-металі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кера́мік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кера́мік кера́мікі
Р. кера́міка кера́мікаў
Д. кера́міку кера́мікам
В. кера́міка кера́мікаў
Т. кера́мікам кера́мікамі
М. кера́міку кера́міках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кера́мика иск. кера́міка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штрихо́ванный штрыхава́ны;

штрихо́ванная кера́мика штрыхава́ная кера́міка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штрыхава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад штрыхаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты штрыхамі. Штрыхаваная кераміка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туф, ‑у, м.

Порыстая горная парода вулканічнага або асадкавага паходжання, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял. Вапнавы туф. □ У аддзелцы калон упершыню выкарыстаны .. туф, дэкаратыўная кераміка, чаканка. «ЛіМ».

[Ад лац. tofus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)