ке́пачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́пачны ке́пачная ке́пачнае ке́пачныя
Р. ке́пачнага ке́пачнай
ке́пачнае		 ке́пачнага ке́пачных
Д. ке́пачнаму ке́пачнай ке́пачнаму ке́пачным
В. ке́пачны (неадуш.)
ке́пачнага (адуш.)		 ке́пачную ке́пачнае ке́пачныя (неадуш.)
ке́пачных (адуш.)
Т. ке́пачным ке́пачнай
ке́пачнаю		 ке́пачным ке́пачнымі
М. ке́пачным ке́пачнай ке́пачным ке́пачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́пачны ке́почный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́пачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кепкі. Кепачная матэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор з казырком без аколышка.

|| прым. ке́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́почный ке́пачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)