кені́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кені́ец кені́йцы
Р. кені́йца кені́йцаў
Д. кені́йцу кені́йцам
В. кені́йца кені́йцаў
Т. кені́йцам кені́йцамі
М. кені́йцу кені́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кені́ец,

гл. кенійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кени́ец кені́ец, -ні́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кені́йцы, ‑аў; адз. кеніец, ‑нійца, м.; кенійка, ‑і, ДМ ‑нійцы; мн. кенійкі, ‑ніек; ж.

Жыхары Кеніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)