ке́лба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ке́лба |
ке́лбы |
| Р. |
ке́лбы |
ке́лбаў ке́лб |
| Д. |
ке́лбе |
ке́лбам |
| В. |
ке́лбу |
ке́лбы |
| Т. |
ке́лбай ке́лбаю |
ке́лбамі |
| М. |
ке́лбе |
ке́лбах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ке́лба ж., обл. песка́рь м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ке́лб
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ке́лб |
ке́лбы |
| Р. |
ке́лба |
ке́лбаў |
| Д. |
ке́лбу |
ке́лбам |
| В. |
ке́лба |
ке́лбаў |
| Т. |
ке́лбам |
ке́лбамі |
| М. |
ке́лбе |
ке́лбах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)