кедро́ўнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Лес з кедравых дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кедро́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кедро́ўнік кедро́ўнікі
Р. кедро́ўніку кедро́ўнікаў
Д. кедро́ўніку кедро́ўнікам
В. кедро́ўнік кедро́ўнікі
Т. кедро́ўнікам кедро́ўнікамі
М. кедро́ўніку кедро́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кедро́ўнік, -ку м., собир. кедро́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кедро́ўнік, ‑у, м.

Лес, які складаецца з кедравых дрэў. Сонца пачало ўжо хавацца за зубчаткай кедроўніку. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кедра́ч, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і кедроўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кедро́вник кедро́ўнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кедра́ч, -ча́ м., разг., см. кедро́ўнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)