◎ Квісць ’цвісці’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.). Гл. квет.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Квіты́нь ’час, калі пачало каласіцца жыта’ (Выг.). Да квісць ’цвісці’. Для мадэлі на ‑упь не характэрна аддзеяслоўнае ўтварэнне (SP, 1, 141).