кво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кво́тнік кво́тнікі
Р. кво́тніка кво́тнікаў
Д. кво́тніку кво́тнікам
В. кво́тніка кво́тнікаў
Т. кво́тнікам кво́тнікамі
М. кво́тніку кво́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кво́тнік ’ліхвяр’ (Гарэц.). Гл. квота, квоты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)