кве́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кве́ткавы |
кве́ткавая |
кве́ткавае |
кве́ткавыя |
| Р. |
кве́ткавага |
кве́ткавай
кве́ткавае |
кве́ткавага |
кве́ткавых |
| Д. |
кве́ткаваму |
кве́ткавай |
кве́ткаваму |
кве́ткавым |
| В. |
кве́ткавы (неадуш.)
кве́ткавага (адуш.) |
кве́ткавую |
кве́ткавае |
кве́ткавыя (неадуш.)
кве́ткавых (адуш.) |
| Т. |
кве́ткавым |
кве́ткавай
кве́ткаваю |
кве́ткавым |
кве́ткавымі |
| М. |
кве́ткавым |
кве́ткавай |
кве́ткавым |
кве́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
явнобра́чные мн., сущ., бот. уст. кве́ткавыя, -вых.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пладу́ха, ‑і, ДМ ‑дусе, ж.
Спец. Кароткая пладовая галінка, на якой знаходзяцца кветкавыя пупышкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нектарано́сы, ‑аў; адз. нектаранос, ‑а, м.
Кветкавыя расліны, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок), які збіраюць пчолы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Смакту́лька ‘зябер прыгожы, Galeopsis speciosa Mill.’, смакту́н ‘тс’ (нясвіж., ЛА, 1), смо́кта ‘тс’ (ТС). Да смактаць (гл.), таму што кветкавыя трубачкі расліны змяшчаюць многа цукрыстай вадкасці (параўн. іншую назву сысункі́ ‘тс’). Паводле Аненкава (151), з’яўляецца ласункам дзяцей, якія высмоктваюць гэты сок.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)