кветае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кветае́д |
кветае́ды |
| Р. |
кветае́да |
кветае́даў |
| Д. |
кветае́ду |
кветае́дам |
| В. |
кветае́да |
кветае́даў |
| Т. |
кветае́дам |
кветае́дамі |
| М. |
кветае́дзе |
кветае́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кветае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Назва некаторых відаў жукоў, якія кормяцца бутонамі і кветкамі раслін. Яблыневы кветаед.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квета...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кветкі (у 1 знач.), кветак, напр.: кветаед (жук), кветалісцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
квета...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «кветка», напрыклад: кветаед, кветаножка, кветаложа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)