ква́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ква́шанне
Р. ква́шання
Д. ква́шанню
В. ква́шанне
Т. ква́шаннем
М. ква́шанні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ква́шанне ср. ква́шение

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ква́шанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. квасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́сіць, ква́шу, ква́сіш, ква́сіць; ква́шаны; незак., што.

Даводзіць да стану браджэння, акісляць.

К. капусту.

|| зак. заква́сіць, -ква́шу, -ква́сіш, -ква́сіць; -ква́шаны.

|| наз. ква́шанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ква́шение ква́шанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́чивание

1. намо́чванне, -ння ср.;

2. ква́шанне, -ння ср.; мачэ́нне, -ння ср.; см. нама́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)