кварцы́т

‘горная парода’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кварцы́т кварцы́ты
Р. кварцы́ту кварцы́таў
Д. кварцы́ту кварцы́там
В. кварцы́т кварцы́ты
Т. кварцы́там кварцы́тамі
М. кварцы́це кварцы́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кварцы́т, -ту м., мин. кварци́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кварцы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

Горная парода, якая складаецца пераважна з кварцу. Крышталічны кварцыт.

[Ням. Quarzit.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жале́зісты, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе жалеза.

Ж. кварцыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кварци́т мин. кварцы́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)