кваку́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кваку́шка кваку́шкі
Р. кваку́шкі кваку́шак
Д. кваку́шцы кваку́шкам
В. кваку́шку кваку́шак
Т. кваку́шкай
кваку́шкаю
кваку́шкамі
М. кваку́шцы кваку́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кваку́шка разг. кваку́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)