кваза́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кваза́р кваза́ры
Р. кваза́ра кваза́раў
Д. кваза́ру кваза́рам
В. кваза́р кваза́ры
Т. кваза́рам кваза́рамі
М. кваза́ры кваза́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кваза́р м., спец. кваза́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кваза́р спец. кваза́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кваза́р, ‑а, м.

Зоркападобная крыніца касмічнага выпраменьвання, якая сваёй масай і сілай святла ў многа разоў пераўзыходзіць Сонца.

[Скароч. англ. Quasi-Stellar Radio Source — квазізоркавая радыекрыніца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квазізо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Тое, што і квазар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)