каўза́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які адносіцца да прычынна-выніковых адносін, да выражэння гэтых адносін; прычынны.

Каўзальная сувязь з’яў.

|| наз. каўза́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каўза́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўза́льны каўза́льная каўза́льнае каўза́льныя
Р. каўза́льнага каўза́льнай
каўза́льнае		 каўза́льнага каўза́льных
Д. каўза́льнаму каўза́льнай каўза́льнаму каўза́льным
В. каўза́льны (неадуш.)
каўза́льнага (адуш.)		 каўза́льную каўза́льнае каўза́льныя (неадуш.)
каўза́льных (адуш.)
Т. каўза́льным каўза́льнай
каўза́льнаю		 каўза́льным каўза́льнымі
М. каўза́льным каўза́льнай каўза́льным каўза́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўза́льны филос. каузальный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кауза́льный каўза́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўза́льнасць, -і, ж. (кніжн.).

1. гл. каўзальны.

2. У філасофіі: тое, што і прычыннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)