каўба́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каўба́снік каўба́снікі
Р. каўба́сніка каўба́снікаў
Д. каўба́сніку каўба́снікам
В. каўба́сніка каўба́снікаў
Т. каўба́снікам каўба́снікамі
М. каўба́сніку каўба́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўба́снік м. колба́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўба́снік і кілба́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу.

|| ж. каўба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц і кілба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каўба́снік і кілба́снік, ‑а, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу, кілбасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілба́снік гл. каўбаснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кілба́снік,

гл. каўбаснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілба́снік м., см. каўба́снік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колба́сник каўба́снік, -ка м., кілба́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)