кашу́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кашу́бка кашу́бкі
Р. кашу́бкі кашу́бак
Д. кашу́бцы кашу́бкам
В. кашу́бку кашу́бак
Т. кашу́бкай
кашу́бкаю		 кашу́бкамі
М. кашу́бцы кашу́бках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашу́бка кашу́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашу́бка,

гл. кашубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашу́бы, ‑аў; адз. кашуб, ‑а, м.; кашубка, ‑і, ДМ ‑бцы; мн. кашубкі, ‑бак; ж.

Народнасць, блізкая да палякаў, якая жыве ў Польскім Прымор’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)