кашо́вы гл. кош.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кашо́вы кашо́вая кашо́вае кашо́выя
Р. кашо́вага кашо́вай
кашо́вае		 кашо́вага кашо́вых
Д. кашо́ваму кашо́вай кашо́ваму кашо́вым
В. кашо́вы
кашо́вага		 кашо́вую кашо́вае кашо́выя
кашо́вых
Т. кашо́вым кашо́вай
кашо́ваю		 кашо́вым кашо́вымі
М. кашо́вым кашо́вай кашо́вым кашо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кош, каша́, мн. кашы́, кашо́ў, м.

1. Сплеценая з лазы, карэння і пад. круглая пасудзіна ў выглядзе кашолкі для складання і пераноскі чаго-н.

Сплесці к.

Насыпаць к. бульбы.

К. грыбоў.

2. Скрыня ў млыне пад жорнамі, у якую засыпаюць збожжа для памолу.

|| прым. кашо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)