кашмі́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кашмі́равы кашмі́равая кашмі́равае кашмі́равыя
Р. кашмі́равага кашмі́равай
кашмі́равае		 кашмі́равага кашмі́равых
Д. кашмі́раваму кашмі́равай кашмі́раваму кашмі́равым
В. кашмі́равы (неадуш.)
кашмі́равага (адуш.)		 кашмі́равую кашмі́равае кашмі́равыя (неадуш.)
кашмі́равых (адуш.)
Т. кашмі́равым кашмі́равай
кашмі́раваю		 кашмі́равым кашмі́равымі
М. кашмі́равым кашмі́равай кашмі́равым кашмі́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашмі́равы,

гл. кашміровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашамі́равы и кашмі́равы кашеми́ровый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашміро́вы, кашмі́равы і кашамі́равы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з кашміру. Кашміровая хустка. Кашміравая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашеми́ровый кашміро́вы, кашмі́равы, кашамі́равы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кашмір, кашамі́р тонкая мяккая шарсцяная, напаўшарсцяная або баваўняная тканіна’, кашміро́ўка ’кашміравая хустка’ (ТСБМ, Касп.). Рус. кашми́р, кашеми́р ’тс’, укр. кашеми́р, польск. kaszmir, kaszemir і г. д. У рус. мове. паводле Фасмера, 2, 215, вядома з часоў Гогаля: паводле Шанскага, 2, К, 105, першая фіксацыя ў рус. мове адносіцца да 1847 г. У польск. мове гэта лексема з’явілася раней; Слаўскі (2, 97) адзначае, што наогул слова вядома з XIX ст., але ў другой палавіне XVIII ст. выступаюць варыянты тыпу kaźmirek (у Ліндэ). kaźmirz (дасюль і рус. старое казими́ровый ’кашміравы’ праз польск. формы з італ. casimiro: гл. Фасмер, 2, 160). Ад назвы вобласці Кашмір у Індыі (ст.-інд. Kāçmiras). Гл. яшчэ Бернекер, 1, 496. Формы кашми́р, кашеми́р, паводле Фасмера, там жа, узяты з франц. cachemire

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)