каці́ны гл. кот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каці́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каці́ны каці́ная каці́нае каці́ныя
Р. каці́нага каці́най
каці́нае		 каці́нага каці́ных
Д. каці́наму каці́най каці́наму каці́ным
В. каці́ны (неадуш.)
каці́нага (адуш.)		 каці́ную каці́нае каці́ныя (неадуш.)
каці́ных (адуш.)
Т. каці́ным каці́най
каці́наю		 каці́ным каці́нымі
М. каці́ным каці́най каці́ным каці́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каці́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каці́ны каці́ная каці́нае каці́ныя
Р. каці́нага каці́най
каці́нае		 каці́нага каці́ных
Д. каці́наму каці́най каці́наму каці́ным
В. каці́ны (неадуш.)
каці́нага (адуш.)		 каці́ную каці́нае каці́ныя (неадуш.)
каці́ных (адуш.)
Т. каці́ным каці́най
каці́наю		 каці́ным каці́нымі
М. каці́ным каці́най каці́ным каці́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каці́ны коша́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каці́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ката. Каціная лапа. □ Цыля трымала ў хаце цэлы каціны гадавальнік — аж шэсць.. мурак. Сачанка. // Уласцівы кату, такі, як у ката. Па стале кацінымі зрэнкамі свяціліся рыскі цыферблата будзільніка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кот, ката́, М каце́, мн. каты́, като́ў, м.

Свойская жывёліна сямейства кашэчых; самец кошкі.

Сібірскі к.

◊

Кату па пяту (разм., жарт.) — вельмі малы ростам.

Купіць ката ў мяшку (разм.) — набыць што-н., не ведаючы яго якасці.

Як кот наплакаў каго-чаго (разм., жарт.) — пра нязначную колькасць чаго-н.

|| памянш.-ласк. ко́цік, -а, мн. -і, -аў, м. і като́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

|| прым. каці́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коша́чий кашэ́чы, каці́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Праксцінкі ’другі дзень пасля хрысцін’ (маг, Шн.). Да каціны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́шкин

1. (предназначенный для кошки) ко́шчын;

2. (кошачий) кашэ́чы, каці́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Ласкавая назва кошкі. Цыля трымала ў хаце цэлы каціны гадавальнік — аж шэсць, самай рознай масці мурак. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)