кацялко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кацялко́вы кацялко́вая кацялко́вае кацялко́выя
Р. кацялко́вага кацялко́вай
кацялко́вае		 кацялко́вага кацялко́вых
Д. кацялко́ваму кацялко́вай кацялко́ваму кацялко́вым
В. кацялко́вы
кацялко́вага		 кацялко́вую кацялко́вае кацялко́выя
кацялко́вых
Т. кацялко́вым кацялко́вай
кацялко́ваю		 кацялко́вым кацялко́вымі
М. кацялко́вым кацялко́вай кацялко́вым кацялко́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кацяло́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

1. Невялікі кацёл, пасудзіна для варкі ежы і для яды з яго.

Салдацкі к.

2. Цвёрды мужчынскі капялюш з акруглым верхам і вузкімі палямі.

3. Галава (разм., пагард.).

Штосьці к. не варыць.

|| прым. кацялко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)