кахеці́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кахеці́нец кахеці́нцы
Р. кахеці́нца кахеці́нцаў
Д. кахеці́нцу кахеці́нцам
В. кахеці́нца кахеці́нцаў
Т. кахеці́нцам кахеці́нцамі
М. кахеці́нцу кахеці́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кахеці́нец,

гл. кахецінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кахети́нец кахеці́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кахеці́нцы, ‑аў; адз. кахецінец, ‑нца, м.; кахецінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. кахецінкі, ‑нак; ж.

Грузіны, якія жывуць у Кахеціі — гістарычнай вобласці Усходняй Грузіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)