катры́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Вандроўны музыкант з катрынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катры́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. катры́ншчык катры́ншчыкі
Р. катры́ншчыка катры́ншчыкаў
Д. катры́ншчыку катры́ншчыкам
В. катры́ншчыка катры́ншчыкаў
Т. катры́ншчыкам катры́ншчыкамі
М. катры́ншчыку катры́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

катры́ншчык м. шарма́нщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катры́ншчык, ‑а, м.

Вандроўны музыкант з катрынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарма́нщик катры́ншчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздабы́ткі, ‑аў; адз. няма.

Разм. У выразе: на (у) раздабыткі — каб раздабыць што‑н., разжыцца на што‑н. (ісці, хадзіць і пад.). Усе ўчатырох ідуць яны ў раздабыткі. На кірмашах, каля цэркваў круціць катрынку Цэнтразыхер, падспеўваюць Паўлюк і Кузьма, а катрыншчык абыходзіць слухачоў з шапкаю. Лужанін. Амаль кожны дзень хадзілі мы на раздабыткі правіянту, колькі разоў я быў у ахове, хадзіў на разгром гарнізона ў Клецішчах. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)