катра́н

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. катра́н
Р. катра́ну
Д. катра́ну
В. катра́н
Т. катра́нам
М. катра́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

катра́н

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. катра́н катра́ны
Р. катра́на катра́наў
Д. катра́ну катра́нам
В. катра́на катра́наў
Т. катра́нам катра́намі
М. катра́не катра́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

катра́н

1. бот. катра́н, -ну м.;

2. зоол. катра́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катра́н м.

1. (род. катра́ну) бот. катра́н;

2. (род. катра́на) зоол. катра́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)