като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. като́лік като́лікі
Р. като́ліка като́лікаў
Д. като́ліку като́лікам
В. като́ліка като́лікаў
Т. като́лікам като́лікамі
М. като́ліку като́ліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грэ́ка-като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́ка-като́лік грэ́ка-като́лікі
Р. грэ́ка-като́ліка грэ́ка-като́лікаў
Д. грэ́ка-като́ліку грэ́ка-като́лікам
В. грэ́ка-като́ліка грэ́ка-като́лікаў
Т. грэ́ка-като́лікам грэ́ка-като́лікамі
М. грэ́ка-като́ліку грэ́ка-като́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́ма-като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́ма-като́лік ры́ма-като́лікі
Р. ры́ма-като́ліка ры́ма-като́лікаў
Д. ры́ма-като́ліку ры́ма-като́лікам
В. ры́ма-като́ліка ры́ма-като́лікаў
Т. ры́ма-като́лікам ры́ма-като́лікамі
М. ры́ма-като́ліку ры́ма-като́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лаці́няне, ‑нян; адз. лацінянін, ‑а, м.; лацінянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. лацінянкі, ‑нак; ж.

1. Жыхары старажытнай Італійскай вобласці — Лацыума; рымляне.

2. Уст. Католікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правасла́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да праваслаўя. Праваслаўныя малітвы.

2. Які вызнае праваслаўе. — Ну, бо, кажуць, ёсць беларусы праваслаўныя і католікі, — далей разважыла [жонка]. Карпюк. / у знач. наз. правасла́ўны, ‑ага, м.; правасла́ўная, ‑ай, ж. [Саўка:] Хоць вы [Хімка] і праваслаўная, але за католікам замужам... у касцёле вянчаліся... Гурскі. Поп вырачыў на мяне спалоханыя вочы. — Дык .. [Казік] не праваслаўны? Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)