катего́рия в разн. знач. катэго́рыя, -рыі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
катэго́рыя ж., в разн. знач. катего́рия;
к. ча́су — катего́рия вре́мени;
к. прычы́ннасці — катего́рия причи́нности;
прамо́ўца нале́жаў да ~рыі выда́тных вучо́ных — ора́тор принадлежа́л к катего́рии выдаю́щихся учёных;
запа́с пе́ршай ~рыі — запа́с пе́рвой катего́рии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разря́дI (категория) разра́д, -ду м.;
спорти́вный разря́д спарты́ўны разра́д.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разра́д I -ду м. (категория) разря́д
разра́д II, -ду м., в разн. знач. разря́д;
электры́чны р. — электри́ческий разря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Катэгары́чны ’катэгарычны’ (ТСБМ, БРС). Рус. категорический, укр. категори́чний ’тс’. Крыніцай запазычання для бел. і ўкр. моў, відавочна, з’яўляецца рус. лексема, якая была вядома ў рус. мове з пачатку XVIII ст. (сустракаюцца формы категорически, прыслоўе — 1718 г., категоричный — 1714 г.). Паводле Фасмера, 2, 210, крыніцай рус. слова магло быць ням. kategorisch або франц. catégorique. Першакрыніцай з’яўляецца грэк. κατηγορία ’абвінавачванне’, ад якога ўзята (праз лац. categoria) ням. Kategorie, франц. categorie. У рус. мове катего́рия адзначаецца з 1722 г. Іншыя гісторыкі мяркуюць, што грэч. κατηγορία — тэрмін, прыдуманы і ўведзены Арыстоцелем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)