ка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́тар ка́тары
Р. ка́тара ка́тараў
Д. ка́тару ка́тарам
В. ка́тар ка́тары
Т. ка́тарам ка́тарамі
М. ка́тары ка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́тар

‘хвароба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́тар ка́тары
Р. ка́тару ка́тараў
Д. ка́тару ка́тарам
В. ка́тар ка́тары
Т. ка́тарам ка́тарамі
М. ка́тары ка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ката́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ката́р
Р. Ката́ра
Д. Ката́ру
В. Ката́р
Т. Ка́тарам
М. Ката́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ката́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ката́р ката́ры
Р. ката́ра ката́раў
Д. ката́ру ката́рам
В. ката́ра ката́раў
Т. ката́рам ката́рамі
М. ката́ру ката́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ыха́ны; зак., каго.

1. гл. калыхаць.

2. звычайна безас. Калыханнем выклікаць недамаганне, моташнасць.

Мяне закалыхала на катары.

|| незак. закалы́хваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)