ка́таржніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́таржніца ка́таржніцы
Р. ка́таржніцы ка́таржніц
Д. ка́таржніцы ка́таржніцам
В. ка́таржніцу ка́таржніц
Т. ка́таржніцай
ка́таржніцаю		 ка́таржніцамі
М. ка́таржніцы ка́таржніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́таржніца ж. ка́торжница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́таржніца, ‑ы, ж.

Жан. да катаржнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́таржнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і катаржанін.

|| ж. ка́таржніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. ка́таржніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́торжница ка́таржніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)