ката́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ката́ны ката́ная ката́нае ката́ныя
Р. ката́нага ката́най
ката́нае		 ката́нага ката́ных
Д. ката́наму ката́най ката́наму ката́ным
В. ката́ны (неадуш.)
ката́нага (адуш.)		 ката́ную ката́нае ката́ныя (неадуш.)
ката́ных (адуш.)
Т. ката́ным ката́най
ката́наю		 ката́ным ката́нымі
М. ката́ным ката́най ката́ным ката́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ката́ны

1. прич. ка́танный;

2. прил., тех. (изготовленный путём прокатки) ка́таный;

~ны дрот — ка́таная про́волока

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́таный прил.

1. (разглаженный) кача́ны;

ка́таное бельё кача́ная бялі́зна;

2. (изготовленный путём прокатки) ката́ны, кача́ны;

ка́таная про́волока ката́ны (кача́ны) дрот.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́танный прич.

1. кача́ны;

2. во́жаны, ката́ны;

3. кача́ны;

4. кача́ны;

5. ката́ны, кача́ны;

6. ва́лены; см. ката́ть​ 1, 2, 4—7;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)