катану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
катану́ |
катанё́м |
| 2-я ас. |
катане́ш |
катаняце́ |
| 3-я ас. |
катане́ |
катану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
катану́ў |
катану́лі |
| ж. |
катану́ла |
| н. |
катану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
катані́ |
катані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
катану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
катану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм.
1. Аднакр. да катаць.
2. Паехаць куды‑н. — А я білетаў не дастаў, — бесклапотна паведаміў Віцька. — Раскупілі. Таму мая прапанова: сядзем на аўтобус і катанём за горад. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катну́ть сов., однокр., разг.
1. катану́ць;
2. (съездить, поехать) катану́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)