каталі́чка гл. католік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталі́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каталі́чка каталі́чкі
Р. каталі́чкі каталі́чак
Д. каталі́чцы каталі́чкам
В. каталі́чку каталі́чак
Т. каталі́чкай
каталі́чкаю		 каталі́чкамі
М. каталі́чцы каталі́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каталі́чка ж. католи́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каталі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да католік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

като́лік, -а, мн. -і, -аў, і каталі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто прыняў каталіцтва і прытрымліваецца ўсіх абрадаў каталіцкай царквы.

|| ж. каталі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

католи́чка каталі́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)